miércoles, 25 de julio de 2018

Reseña de Mar i cel de Dagoll Dagom/Por Xavier Bru de Sala/Basado en la obra de Àngel Guimerà

Título: Mar i cel
Autor: Dagoll Dagom/Por Xavier Bru de Sala/Basado en la obra de Àngel Guimerà
Número de páginas: 105
Género: Obra de teatro
Saga/Bilogía/Trilogía: Autoconclusivo


Mar i cel és un espectacle de lluita entre dos mons, dues cultures irreconciliables, y és també una bella història d'amor, que la intransigència torna tràgica; és una història d'incomprensió situada al segle XVII que per desgràcia compta amb innombrables paral·lelismes d'intolerància en el món en què vivim.



Mar y cielo es un espectáculo de lucha entre dos mundos, dos culturas irreconciliables, y es también una bella historia de amor, que la intransigencia vuelve trágica; es una historia de incomprensión situada en el siglo XVII que por desgracia cuenta con innumerables paralelismos de intolerancia en el mundo en que vivimos.

Las expectativas que tenía cuando empecé con este libro eran… bueno, ni muchas ni pocas, eran normales. Este libro está en mis estanterías porque fue una lectura obligatoria en el instituto y me lo quedé porque me gustó. No es que la portada de este libro me haya gustado demasiado en todo el tiempo que lo he tenido, pero la sinopsis sí que fue algo que me llamó porque habla de un tema que sufrimos hoy en día, el racismo porque aunque tratan otros temas como el tema de los piratas, se nota que el racismo siempre está ahí.

Este libro nos cuenta la historia del racismo en el siglo XVII, en como quisieron resolverlo en Valencia, o mejor dicho, la decisión que tomó el Rey para acabar con los marroquíes que poblaban sus tierras. Todo tiene sus consecuencias y los españoles lo descubren tiempo después cuando aquellos a los que expulsaron, toman represalias. No hay mucho más que pueda contar sin haceros spoiler, ya sabéis que este blog está libre de spoilers.

A ver, con este libro tengo que admitir que tengo sentimientos encontrados. ¿Por qué? Porque por un lado la historia me gusta, es una historia que explica el problema del racismo que se vive desde hace años y años, un racismo que se debe erradicar pero que como una enfermedad terminal no hace más que crecer… al menos, eso parece. También explica las repercusiones que puede tener hacer algo en contra de otras personas, pero después nos encontramos con un trozo de la obra que no me gusta nada como está escrito y no le entiendo demasiado la lógica de ese hecho, quizás porque yo prefiero que las cosas se vayan viendo. Me ha gustado, no digo que no, pero habría mejorado con el hecho de que una de las cosas se hayan ido contando poco a poco. Debo decir que el tema no es que sea original, pero si la forma de afrontarlo porque no lo tratamos en una época actual, si no en una que ninguno de nosotros ha vivido.

La historia me ha parecido interesante, ver como aquellos que fueron desterrados, se cobraban la justicia por su mano, pero para mí han querido ir demasiado rápido. El ritmo ha sido demasiado rápido y no me ha gustado para nada, porque como he dicho antes aquel detalle que no me ha gustado porque no veo una lógica a algunos detalles porque la velocidad no me ha dejado ver la lógica que yo necesitaba para verlo y entenderlo, por eso creo que el ritmo debería haber sido un pelín más lento, sé que es una obra de teatro pero haciendo un par de escenas más, todo habría sido diferente.

Ese detalle que a mí me desconcierta y que me deja sin saber cómo ha llegado a pasar, es el romance que aparece entre dos personajes del libro que no diré para no hacer spoiler. No entiendo cómo llegan al punto de enamorarse el uno del otro, como pueden sentir algo que ni siquiera ha tenido tiempo de crecer con unos pocos encuentros o unas pocas palabras, llamadme rara, pero yo necesito un poco de historia, poder ver cómo va naciendo ese sentimiento, que sí, que en una obra de teatro quizás todo es más rápido, pero no creo que sea tan difícil hacer unas pocas escenas más o meter alguna otra cosa para hacer más creíble la situación, al menos, en mi opinión.

“El mar s’agita amb la lluita
dels moros contra el cristians,
la creu contra la mitja lluna
i jo, entremig de dos mons.”

"El mar se agita con la lucha
de los moros contra los cristianos,
la cruz contra la media luna
y yo, en medio de dos mundos. "

En este libro hay demasiado personajes, tanto que creo que hay que leer el libro para entenderlos. Además, yo tenía que leer quien estaba hablando en cada momento y pensar en quien era para saber lo que estaba pasando porque llegaba a perderme en varias ocasiones. Supongo que lo más principales podríamos decir que son Saïd, Hassen, Idriss, Joanot y Blanca. No os puedo contar mucho de ellos sin haceros spoiler porque entenderéis que siendo una obra, no se puede contar mucho de los personajes sin decir lo que hacen, pero os aseguro que aunque quise, no llegué a sentirme identificada con ninguno, ni siquiera con Blanca.

Admito que me hubiese gustado que las cosas se hubiesen llevado de otra forma, pero es algo que he repetido tantas veces en esta reseña que creo que no tiene razón volverlo a decir. Por eso, creo que no tengo mucho más que decir, el libro está bien y me han dicho que la obra de teatro está muy bien, pero a mí no me ha encantado.


Por todo lo que he dicho anteriormente, este libro se ha llevado 3 de 5 estrellas, ya he dicho que no me han gustado ciertas cosas que han pasado y eso es lo que ha hecho que le dé una puntuación que no pongo muy a menudo. Por eso, es posible que si hubiese sido explicado de otra forma… hubiese sido de otra forma, pero no es así.

No hay comentarios:

Publicar un comentario

¡Hola mi querido lector soñador!

Antes de nada, quiero darte las gracias por pasarte por mi blog y haberte leído mi entrada. ¿Quieres comentar algo sobre ella? ¡No tengas miedo! Siempre quiero leer la opinión de todos el mundo que se pasa por aquí.

Si quieres dejarme el link de tu blog para que pueda pasar y seguirte, hay una entrada en el blog para ello llamada "Iniciativa seamos seguidores", es más, la encontraréis en el primer puesto de entradas populares. Pero si me pasas el link diciéndome que eres nuevo en la plataforma, también me pasaré por el blog y te seguiré para leer tus entradas.

Devolveré todos los comentarios que me dejéis, puede ser que tarde un tiempo en hacerlo, pero siempre lo hare porque todos os lo merecéis y me encanta leer vuestra entrada sabiendo que libro habéis leído o cualquier cosa que subáis.

Si has leído el libro que he reseñado, me encantará leer tu opinión y saber lo que has pensado, pero por favor, no hagas spoiler, porque puede ser que no lo haya leído, quiere hacerlo y no queremos que nadie se spoilee.

Así que nada más, ¡muchas gracias por venir! ¡Espero veros de vuelta por aquí con cada entrada.

¡Muchos besos!

Miss Dreamer